oncelikle sorunuz cok guzel.. cunku hepimiz hep "iyi" "mutlu" "pozitif" olmak zorunda hissediyoruz ve bu cok yorucu:) dogrusunu siz de deneyimlemissiniz işte: kendin olmak:) mutlusuysan paylaş, ama içinden gulmek gelmiyorsa da suratına bir gulumseme takmak caba degil de ne? o an da ne hissediyorum? onemli olan bu sorunun yanıtı bence... ve eger o anda mutsuzsam, kızgınsam, uzgunsem belki de bedenimde bir yer mutlu ve ya kızgın ya da uzgun degil? belki orayı bulup, orayla baglantıya gecebilirim cabasızca... ve o modumundan cıkabilirim belki de kendiliğinden... fakat bunu kendim için yapıyorum, enerjimi değiştirmek için... yoksa baskalarına daha mutlu goruneyim diye değil... cunku boylesi cok caba gerektiyor ve sizin dediğiniz gibi kendinize enerjiniz kalmıyor. oysa tam tersine her an kendimizle baglantıda olmalıyız. bunu da en kolay nefesimizle ve bedenimizle baglantıya gecerek yapabiliriz.

gun içinde burundan alıp vermek en kolayı tabii... aldıgımız havayı burun kanallarından gecerken nemlendiren, sıcaklıgını ayarlayan bir sistem var burnumuzda. ancak gun içinde burnumuz tıkanabiliyor ya da daha cok nefes almak isteyebiliriz (eger efor gerektiren birşeyler yapıyorsak, ör: koşuyorsak vs.) bunları zaten biliyorsunuzdur, eminim. Burada bence onemli olan nasıl aldıgın değil, nasıl aldıgını fark edip etmediğin. ve eger bunu değiştirmek istiyorsan, değiştirip bunun nasıl olduğuna bakıp bakmadığın. asıl onemli olan bu bence:) sevgiler, ulker.

öncelikle çok geçmiş olsun. Guatr, acı çektirildiği, cezalandırıldığı için nefret duyma. kendini kurban olarak görme. Kendisini hayatta engellenmiş hissetme. Hayatta yapmak istediklerini yapamamış hissetme. Engellenmiş ya da dışarıda bırakılmış hissetme demek. 'Benim sıram ne zaman gelecek?' Troidini almak bu düşnceyi temizlemiyor tabii ki de. Ses telleri keza, kendini ifade edememek, söylemek istediklerini söyleyememek. Aynı sebeplerden dolayı, anneniz nefes almakta da sıkıntı yaşıyor olabilir. Hayatta yapmak istediklerini yapamamış olduğu inancı onun nefesi (hayatı) almasına engel teşkil ediyor olabilir. Terapiler ya da köklü inanç değişikliği yapan başka yöntemler faydalı olacaktır. sevgiler, ulker.

hamileler için yapılan nefes egzersizleri cok daha farklı oluyor biliyorsunuz. Doğum sırasındaki nefes teknikleri acıyı ve ağrıyı kontrol etmeye odaklı oluyor. Sizin 3-4 aylıktan itibaren hamile yogasına ve nefes egzersizlerine gidiyor olmanız çok iyi olurdu tabii. Ancak şu an hala normal doğum yapmayı kolaylaştırıcı teknikler öğretilen merkezlere gidebilir ve yardım alabilirsiniz. korkularınız için ise doğuma değil de sizin kollarınıza gelmeyi bekleyen bebeğinize odaklanmanız, bu konda olumlamalar calışmanız, imajinasyonlar yapmanız(onunla parka gidiyorsunuz, onu emziriyorsunuz, onu kucağınızda tutuyorsunuz vs.) çok işe yarayacaktır. sevgiler.

Merhabalar, Bedeniniz sizi uyarıyor. Sinyal veriyor. Bedenimiz bizimle her an konuşur. Onu iyi dinleyip mesajlarını alabilmemiz gerekir. Bu yanma ve karıncalanma size ne söylüyor? Nefes konusuna gelince, sinirlendiğiniz anlarda nefes alamıyorsanız, sizi sinirlendiren 'durum'u kabul edemiyorsunuz, olduğu gibi alamıyorsunuz demektir. Böylesi durumlarda, bilinçli bir şekilde ağızdan diyaframınızı kullanarak nefes almanız gerekir. Sadece nefese konsantre olun, diğer her şey bırakın gitsin böylelikle almanız da kolaylaşacaktır. Sevgiler.

sadece bedeninize gerekli özeni göstermek yeterli olmayabilir. dediğim gibi, ilgili zihin-düşünce kalıbınızı da değiştirmeniz gerekiyor. Yoksa, aynı kalıplar, aynı veya benzer sorunları yaratmaya devam edecektir. Umarım açıklayıcı olabilmişimdir. Sevgiyle.