Serginin küratörü Galeri Nev’in kurucusu Haldun Dostoğlu’yla tanıştım. Şöyle ilginç bilgiler edindim:
Mesela binanın girişinde sağ tarafta yer alan Erol Akyavaş eseri 1989 İstanbul Bienali’nde sergilenmiş ve her bir tablet üç ayrı semavi dini temsil ediyormuş.
Resepsiyonun üzerindeki Canan Tolon eseri, sanatçının bugüne kadar yaptığı en büyük esermiş.
Nevin Aladağ’ın eserindeki forte üzerindeki top gülleleri Mozart’ın Türk Marşı’nın notalarıymış...
Gelelim önünde kilitlenip kaldığım tabloya:
Estetikle başka birine dönüşen Sertab Erener yapılan yorumlardan memnun kalmamış olacak ki önce yeni pozlarını paylaştı, o da yetmedi; eleştirenlere laf soktu: “Yardımcı olayım, tanıyamamış olabilirsiniz, ben Sertab...”
Ajda Pekkan’ın estetikleri için yapılan bir espri vardı:
“Yine gergin kalkmışsınız bu sabah Ajda Hanım!”
Hatta Cem Yılmaz’la birlikte çektikleri bir reklam filmine bile konu olmuştu.
Yani estetiğin Türkiye’deki ‘veteranı’ Süperstar’ın bu konuda en ufak bir kompleksi yok. Dalgasını geçip, mavrasını bile yapıyor.
Ama aynı şeyi Sertab Erener için söyleyemiyoruz işte.
Lvbel C5’in şarkısı gibi: “N’oluyo kızım sana ‘Öl’ demeler / Yaptın Insta’dan bana göndermeler...” Halbuki ne gerek var insanlarla böyle didişmeye?
Kocadon soyadını duymuşsunuzdur. Mehmet Kocadon Bodrum’un belediye başkanıydı. Civarın en köklü ailelerinden biri. Bodrum merkezde bulunan eski aile konaklarını onarıp butik bir otel haline getirdiler: Kocadon Museum Hotel.
Aynı zamanda bir müze çünkü aile geçmişinden kalma el işi objeler, giysiler, kaftanlar, mutfak gereçleri, fincanlar, tabaklar sergileniyor her yanda.
Kapısından içeri adım attığınızda kendinizi 100 yıl öncesinin bu “aşk yuvası”na ışınlanmış hissediyorsunuz. Evet, aşk yuvası.
Burayı dede Kocadon evlendiği kıymetli eşiyle bir ömür boyu mesut yaşamak için yaptırmış. O zamanlar girişinde bu aşkın nişanesi olarak bir gül bahçesi de varmış.
Fakat saadetleri uzun sürmemiş. 1. Dünya Savaşı sırasında bir Fransız gemisinden atılan top konağa isabet edip binayı yerle bir etmiş. Konağı tamir ettirme imkânları varmış tabii ama bu uğursuz olaydan sonra bir daha burada oturmak istememişler. Neyse ki saldırıda ölen olmamış ama konak uzun yıllar metruk kalmış.
Mustafa Kemal’in bir karar vermesi gerekiyordu. Ya Gelibolu’ya çıkarma yapan düşmana karşı derhal harekete geçecekti ya da olduğu yerde kalıp Alman general Liman von Sanders’ten emir gelmesini bekleyecekti. Divan-ı Harp’te yargılanabileceği bir karar aldı Mustafa Kemal. Düşmanın karada tutunmasına izin vermemek için emri beklemeden komutasındaki 19’uncu tümenle Anafartalar yönüne harekete geçti.
İşte bu yol, 109 yıl önce 1915’te, 24 Nisan’ı 25 Nisan’a bağlayan gece, toprak ve hürriyet için ölebilmek kabiliyetleriyle şehadete doğru ilerleyen ana kuzularının yürüdüğü yoldur. Düşmanla çatışmaya girip de mühimmatları azalınca bu kez şu emir gelecekti Mustafa Kemal’den: “Ben size taarruz emretmiyorum. Ölmeyi emrediyorum. Biz ölünceye kadar geçecek zaman içinde yerimize başka kuvvetler ve başka komutanlar geçebilir...”
ŞARAPNEL VE EL BOMBASI
Biz hep göğsündeki saate denk geldiği için Atatürk’ü öldüremeyen şarapnel parçasını biliriz. Oysa 289 gün boyunca kaldığı Çanakkale’de birçok kez ölüm tehlikesi atlattı. Bir keresinde Mustafa Kemal’in rütbeli bir Osmanlı subayı olduğunu fark eden düşman uçağından üzerine el bombası atılmış, kendini yana savurarak son anda kurtulmuştu. Peki Mustafa Kemal ve askerleri ölünceye kadar geçecek zaman neden bu kadar önemliydi?
Birinci Dünya Savaşı’nda bizim yanımızda Almanya, karşı taraftaysa İngiltere, Fransa, Rusya gibi büyük devletler vardı. Rusya zor durumdaydı. Ülkede Bolşevik İhtilali olmak üzereydi. Eğer böyle bir şey olursa savaştan çekilecek, düşman cephesi zayıflayacaktı.
İngiltere ve Fransa o zamana kadar görülmüş en büyük donanmayı hazırlayarak Çanakkale’ye saldırdı. Amaç, Çanakkale’yi geçip İstanbul’u işgal etmek, böylece hem Osmanlı’yı savaşta saf dışı bırakmak hem de müttefikleri Rusya’ya yardım ulaştırmaktı.
Kendilerinden o kadar emindiler ki, İstanbul’u işgal ettikten sonra askerlerinin burada harcayacakları paraları bile hazırlamışlardı. Ama evdeki hesap çarşıya uymadı. Bu muazzam donanma Çanakkale’yi geçemediği gibi çok büyük de zayiat verdi.
Bir Uzakdoğu restoranına gittiğinizde tahta çubukları kullanabiliyor musunuz? Ben kullanamıyorum. Öğrenmeye çalışmadım diye değil. Denedim ama beceremiyorum. Benim açımdan çok şaşırtıcı değil. Araba da kullanamıyorum mesela. Yarım asır böyle idare eden gerisini de götürür.
Fakaaat... Siz anasından elinde çubukla doğmuş gibi chopstick kullanabilenlere bazı kötü haberlerim var.
Hem de bu işin Japonya’da eğitimli, burslu, efendilerin yanında çekirgelik yapmış bir adamından: Sinan Damgacıoğlu.
Sinan ilginç bir portre.
Ona geleceğiz ama önce, bir Japon lokantasına gittiğimizde bilmemiz gereken temel bilgi ve görgü kurallarını belleyelim.
Çünkü bu mutfak sadece dünyada değil, Türkiye’de de acayip yükselişte...
Şu anda 214 bin takipçili Instagram hesabındaki tüm paylaşımlar silinmiş ve profiline “Exorcist” filmindeki Regan karakterinin fotoğrafı koyulmuş durumda.
Blog Yağmur sayfasında yer alan haberde; daha önce de darp yüzünden dalağını kaybeden fenomenin cinayetten önce ailesine “Türkiye’ye benim ölüm gelir” dediği öne sürülüyor.
Aile, sevgilisi A.C.F.’den şikâyetçi olmuş.
◊ Yağmur Taktaş’ı gerçekten sevgilisi mi öldürdü?
“Geçtiğimiz yıl yaşanmış ve sona ermiş bir ilişki ‘garip’ bir şekilde gündeme geldi. Artık bu konunun kapatılmasını rica ediyorum. Kimseyi dava etmiyorum. Herkesin ve her şeyin sadece iyi yanlarını hatırlıyor, gerisini unutuyorum...”
Mesaj üstüne mesaj var bu açıklamada. Birincisi ‘garip’ kelimesini tırnağa alarak bu ilişkinin şimdi gündeme getirilmesinin reklam amaçlı olabileceğini ima etmesi.
İkincisi, “Herkesin iyi yanlarını hatırlayıp gerisini unutuyorum” diyerek iyinin yanında fena şeyler de yaşandığının altını çiziyor.
Anlaşılan, yaşanmış bitmiş saygısızca.
Kalben’in kalbinden geçenler
Şarkıcı Kalben bir yardımcı aradığını duyurdu:
“Beni temsil edecek...
Ekibimin yol, konaklama, beslenme ihtiyaçlarını karşılama konusunda organize olacak...
Sabah’tan Tuba Kalçık’a konuşan Nebioğlu, annesinin toplamda altı çocuk doğurduğunu, ablalarından birinin de çok ünlü bir gazetecinin kızı olduğunu söyledi. O gazetecinin Uğur Dündar olduğu yazıldı, ona da babalık davası açıldığı ortaya çıktı.
Kadın resmen son gündem bükücü...
Uğur Dündar ise sosyal medya hesabından iddiaları reddetti. DNA testi yapıldığını, bu testin sonucunda bahsedilen kadının kendi kızı olmadığının ortaya çıktığını açıkladı:
“Bugünkü bir gazetede hakkımda babalık davası açıldığı ve haziran ayında karara bağlanacağı açıklanmış. Bugüne kadar mahkemenin aldığı gizlilik kararına titizlikle uyduk. Ama mademki karşı taraftan biri konuştu, kısaca net bir cevap vereyim: Mahkemenin her iki tarafı sevk ettiği Adli Tıp Kurumu DNA incelemesini bitirdi ve biyolojik babalık iddiasını reddetti.”
Evet, kısa ve net bir açıklama:
