Yalan makinesi

Televizyon programlarını analiz etmek istemiyorum bu sıralar.

Çünkü karşımda bir yalan makinesi görüyorum.

Çünkü karşımda Erdoğan’dan masallar anlatılmasına dayanamıyorum.

Çünkü iktidarın coşkuyla övülmesinden ve protestocuların kısık sesle geçiştirilmesinden nefret ediyorum.

Çünkü sürekli halkı tehdit edenlerin haksız sebeplerini haklı çıkarma gayretlerine inanamıyorum.

Çünkü hem dövüp hem ikna etmedeki kararlılıklarına deliriyorum.

Çünkü boy boy, desen desen iktidar sahiplerinden teker teker azar işitmekten yoruluyorum.

Çünkü onlar utanmıyor ama ben vallahi çok utanıyorum.

Çünkü karşımda bir yalan makinesi bana avaz avaz fırça çektikçe kendimi aşağılanmış, durup dururken dayak atılmış sahipsiz bir çocuk gibi hissediyorum.

Çünkü dakika başı bir polis devleti olduğunu gururla haykıran kanallardan kurtulmak istiyorum.

Çünkü ne yapıp edip yine dış mihrak iftirasını üzerimizde ispatlamalarına artık yuh diye bağırmak istiyorum.

Çünkü vatandaşından nefret eden iktidar kanallarının çokluğunda kendimi kuşatılmış hissediyorum.

Çünkü bu kanallarda çalışmak zorunda kalan vicdanlı ve üzgün yüzlü habercilerin çaresizliğine çok üzülüyorum.

Çünkü o ceketli adamın televizyondan aynı günde 5 kere canlı yayında suratıma etmediği laf kalmazken, kardeşlerim ve çocuklarımın romantik, mizah dolu, naif, barışçı ve tertemiz sloganlarının gösterilmemesine isyan ediyorum.

Çünkü en son Reyhanlı’da insanlar öldüğünde vur patlasın çal oynasın programlarını değiştirmeye bile tenezzül etmediği için af edemiyorum.

Çünkü gazlananın, sulananın, coplananın, biberlenenin suçlu ilan edilmesinden ve zulmedenlerin mağdur gösterilmesinden bıktım, usandım.

Çünkü besleme medyanın uzantısı kanalların sökülen kaldırım taşlarının muhasebesini kahrolarak yapmasından ve kör olan, ölen, sakatlanan çocuklarımızdan bahsetmemesinden iğreniyorum.

Çünkü ne zaman açsam Topçu Kışlası’nın faydalarını, içine, dışına dikilecek ağaçları, kışlasız yaşamın imkansızlığını dinlemek istemiyorum.

Çünkü bizim iyiliğimiz için bizi dövdüklerine, sövdüklerine, böldüklerine inandırdıklarını sandıkları için izlemiyorum.

Çünkü ülke imajının yakarak, yıkarak, öldürerek, çevreyi katlederek bozulmadığını ancak halkın kasten ölerek, zehirlenerek, sakatlanarak ülke imajını bozduğunu uzun uzun izah ettiği için çıldırıyorum.

Çünkü besleme kanallarının ortak haberlerini aynı kaptan yedikleri orantısız zenginliğe, aşırı tıkınmanın azdırmasına, çok yemekten zehirlendiklerine veriyor ve arka odasına koltuk alır gibi meydanları bölüşmelerine aslında çok şaşırmamamız gerektiğini düşünüyorum.

Çünkü ben televizyonu kapatıp parka çıkıyorum.