Gerzekliğe teşvik!

Flaş flaş flaş! Dikkat dikkat dikkat! Alarm alarm alarm! 

Televizyonlar halkı geri zekalılığa teşvik ediyor.

‘İyi de sen çok mu akıllısın da programlar halkı geri zekalılığa teşvik ediyor diyebiliyorsun’ derseniz cevabım her gerzek gibi net, kesin ve hazır! Bütün üstün gerzekler kadar akıllı olduğumdan eminim, yine de TV programlarının başından ayrılmıyorum ve hepsiyle dalga geçtiğimi sanıyorum. Üstelik tüm gerzekler gibi elimdeki tek sağlam veri yine kendi sonsuz gerzekliğimdir.

Tekme tokat, kan, silah ve bağırış çağırış dolu içerikle şiddeti olumlayarak normalleştirdiklerini ve böylece her türlü yıkıcı, kırıcı, zarar verici eylemi ritüele çevirdiklerini biliyoruz.

Şiddet içerdiği için yayın yasağına uğrayanları veya ceza alanlarını da görüyoruz. Tabii almayanları da!

İşimize gelmeyen şiddetleri şiddetle ayıplıyoruz! Bazı şiddetler o kadar şiddetli gelmeyince şiddetine kurban ve hayran da olabiliyoruz.

Hatta öyle ki belli bir miktar şiddet olmazsa kanımız donuyor, vakit geçmiyor, bünye arıza yapıyor. Yani azı karar çoğu zarar ve düzenli olarak şiddet izlemek farz ve fıtratımızda var artık. Gel gör ki son yıllarda şiddete rakip olacak başka bir içerik geliştirdi televizyoncular. Geri zekalılık!

Ciddi ciddi, güzel güzel, uzun uzun, havalı havalı, kurum kurularak ve adeta yılların bilgisizliğiyle saygı duyulmasını doğallıkla bekleyerek gerzeklik yapılıyor.

Örneğin kocaman kadınlara 0-6 yaş zekasında ana okulu çocuğuna boyama yaptırır gibi oyalayan programlar yapılıyor. Kadınlara durmadan maskeler, örgüler, yemekler ve sözde her şeyin püf noktası öğretiliyor.

En geniş, uzun ve çok çeşitli geri zekalılaştırma programlarının çoğu kadınlar için çünkü erkeklere futbol programları ve vurdulu kırdılı diziler yetiyor galiba.

Sonra yapılan gerzeklikler çiçek böcek, konfeti, ödül, para, ün ve itibarla ödüllendiriliyor. Alkışlanıyor, övülüyor, göklere çıkarılıyor ve bir daha geniş geniş, aptal aptal, süslü süslü ve dikkatli dikkatli anlatılıyor. Tabii yine alkış kıyamet!

İnsanın gerzek olası geliyor. Her yetersiz, bilgisiz, fikirsiz ve orta zekalının karşısına daha biçaresi, cahili, gevezesi ve daha bir orta zekalısı oturtuluyor ve ‘sayın’ diyerek tartıştırılıyor.

Nefes kesen bir ahenkle, yılların gerzeklik tecrübesiyle ahkam keserek hiçbir şey söylemeden saatlerce konuşuyorlar. Saçma sapan bir ciddiyetle ortalık felaketle kaynarken gündemle ilgisiz ve son derece gereksiz bir konu üzerine en aşağı 150-200 dakika tartışılıyor.

Tartışmalar yeni tartışmaları açıyor ve zeka tıkanıklığına neden olan konularla gerilik ilerletiliyor.

Bu arada dikkat edin konuşmuyorlar, illa ki tartışıyorlar.

Örneğin konu çiçek ekimi, domuz eti, tarz olmayan stilletto ya da usulsüz gusül abdesti olsun fark etmiyor. Niyet gerzeklik olunca büyük laflar etmeden ve kesinlikle kavga çıkarmadan durulamıyor.

Mesela haberlerde konuşan kedi, horlayan kuş, ağlayan araba, sinirlenen domates, uzayan salatalık veya kepeklenen saçla ilgili sabah 8.30’da başlayıp birilerine hakaretler ederek bağırıyorlar. İnsan bir şey oldu sanıyor, olanı da unutuyor ya da anlayamaz hale geliyor. Sonuçta kimseyi konu bağlamıyor ve engellenemez şekilde olay yaratılıp büyütülüyor.

Mesela All Star Survivor Serenay’ın saçlarını toplayıp toplamamasının yarışmalar üzerindeki mühim etkisi nedeniyle de birbirlerine girebiliyorlar. Yarışmanın kendisi 5 saat sürüyor ve ertesi gün yarışmanın tartışması en az 10 saat farklı kanallarda devam ediyor.

Veya her futbol maçından sonra en az 20 kanalda 4, 5 saat koskoca kelli felli, kravatlı ve yaş ortalaması 60 olan adamların avazı çıktığı kadar konuşmasına ise ‘kritik etmek’ deniliyor.

E haliyle bu vitrin insanlarına bakınca insanın gerzek gerzek, zevzek zevzek ve tabii ki uzun uzun illa ki tartışası geliyor. İnsan özeniyor, dahası geri zekalılığın geniş mutluluğuna, verdiği sonsuz özgürlük alanına ve kalabalıklar tarafından aldıkları alkışlara hayran kalıyor.

Yani açıkçası gerzekliğin gördüğü iltifat karşısında kişi terbiyesinden, sessizliğinden ve bilgisinden utanıyor. Net bir şekilde halkımız gerzekliğe özendiriliyor. Çünkü orası bir fırsatlar, kolaylıklar, basitlikler, kolaylıklar yani konforlar diyarı ve orada herkes çok mutlu görünüyor.