Dizi Dizi Dizildik!

8O’lerde çocuk olanlar bilir, haftada bir iki dizi olurdu ve bütün ülke izler, devamını beklerdik.

80’lerde çocuk olmayanlar ve olanlar ‘80’lerde Çocuk Olmak’ kitabını alıp okursanız ne dediğimi anlarsınız ve TV dizileri kıvamında zevkli, ilginç ve akıcı bir döneme dönersiniz. O zamanlar hayat yaşanır, diziler izlenirdi. Ama şimdi hayat izleniyor, yaşanmıyor. Zaman yok, dizi çok ve izleyici bir avuç.

Yayına girecek yeni dizilerin hepsi daha başlamadı bile. Bir o kadar dahası yoldaymış, reklamları dönüyor. Üstelik titizlikle çalışılmış büyük ve pahalı yapımlar…

Tümünü kim izleyecek, nüfusumuz dizilere yetmeyecek diye korkuyorum. Allah için dizilerin hepsi kaliteli, oyuncuların hepsi çok iyi oynuyor ve anlatıların tümü aynı yapıda. Bir dizinin kötü olma ihtimali bitti, gitti artık. Ama yani yine soruyorum, tümü izlenme rekorları kıran dizilerin hepsini kim izliyor acaba?

Sanıyorum her dizi en az 1-2 kişi izleyici buluyor ve böylece dizi reyting rekorları kırıyor.

Bunca seçenek içinde 1,-2 kişiyi çelmek, ekrana bağlamak, diğer dizileri unutturarak zaping yapmasını engellemek için yapım şirketlerinin canı çıkıyor.

Yani vallahi gerçekten öyle yoğun bir emek ve yatırım söz konusu ki, hiç izlenmeyen bir dizi varsa oturur izlerim. Yazıktır, o da reyting rekorları kırsın. Onun ne eksiği olabilir ki diğerlerinden?

Enikonu karakterlere yüklenen rollerle imgeler oluşturulmakta ve biz seyirciler de kendimizi bu imgelerle özdeşleştirmekteyiz. Vallahi dizi yapmak çok kolay filan demek istiyorsam kör olayım. Her biri içinde birden fazla anlam barındıran, öyküleriyle dün, bugün ve yarın arasında simgesel bir dünyayla izleyiciye hem çekici hem de inandırıcı olmak zorunda olan işlerden bahsediyorum. Yani seyircinin gündelik hayatına göndermeler yapabilecek kadar gerçekle bağlarının kopmamış olması gerekirken, gerçeğin yerine geçen sahtenin ışıltılı, çekici, ilginç ve kolay anlaşılabilir nitelikle seyirciyi yormaması gerekir.

Zor, çünkü izleyicinin hem iyi zaman geçirmesi ilkesi unutulmamalı hem de bazen bir masaldan çok daha olağanüstü öğelerle dolu olsa bile gerçekçi olmalıdır.

Bu kadar zahmet, para, zaman harcanıyor ve insan uğraşıyor. Günah, yazık, ayıp! Kime yapılıyor bu diziler? İzleyici sayısı yetmeyecek.

Şunun şurası kaç kişiyiz? Biz bize 75, hadi bilemedin 76 milyon insanız.

Vallahi gerekirse insan ticareti yapılmalı ve her diziye uygun seyirci bulunmalıdır. Ya da televizyonlar başka formatlar, programlar ve yapımlar üretmek cesaretini ve riskini göze mi alsalar acaba? Neyse!

Daha olmadı ‘dizi turizmi’ başlığı altında seyirci ithal edilmeli ve hiçbir dizi seyircisiz kalmamalı. Oturup 3 kişi, 5 kişi aynı diziye kitlenmek yerine aramızda paylaşıp her birimiz işin bir ucundan tutabiliriz.

Başka fikirlere de açığız, herkes payına düşeni yapmalı ve elini taşın altına koymalı…

Var mısınız paylaşmaya?