Sevgi adına yaptıklarımız...

Çok sevdiğim bir dostum var. Annesi evleneceği insanı sevmediği ve ön yargılarla hareket ettiği için sevdiği kişi ile evlenemiyor. Çünkü annesi rest çekiyor "Ya ben ya o" dedi. "Beni seviyorsan onunla evlenemezsin, sana tüm emeklerimi haram ederim" dediği için ne evlenebiliyor, ne başkasını sevebiliyor ne de hayatını mutlu bir şekilde sürdürebiliyor.

Sevgi adına yaptıklarımıza ve istediklerimize bakıyorum da kimi zaman "Sevmese daha mı iyi olur acaba?" diyesim geliyor. "Beni seviyorsan arkadaşlarınla maça gitmezsin, beni seviyorsan o arkadaşınla görüşmezsin, beni seviyorsan istediğimi alırsın, beni seviyorsan..." diye uzayıp gidiyor cümleler.

Bütün bunlar sevgi adına karşıdan beklediklerimiz. Sevdiğimiz insan bunları yapar ama sonra bizi ne kadar sever o da ayrı konu. Bu yüzden sevgiyi öldürenin sevgi adına yaptıklarımız olduğuna inanıyor. Bunu eşimize, dostumuza, çocuğumuza, çalışanlara herkese ama herkese yapıyor, sonra "İnsanlar bize neden uzak duruyor?" diye merak ediyoruz. Çünkü sevdiklerimizi yoruyoruz. Onlara sevgileri karşısında bedel ödetiyoruz.

Sevgi emek ister ama bu emek sevgiyi zorlamamalı ve sevdiğimiz kişiyi tercih yapmak zorunda bırakmamalıdır. Tercih yapmak zorunda kalınan sevgi bir süre sonra yıpranacaktır. Zaten sevgi bir günde ölmez o her bir kırgınlıkla can çekişmekte son olayla da bitmektedir. Çünkü her bir tercihte yüreğimiz biraz daha kırılmaktadır.

Başta bahsettiğim dostum, annesini üzmemek için evlenmiyor ama iki kere intihara kalkıştı, sayısız kere de annesiyle kavga etti, evden gitti, insanları araya koydu ama anne nuh dedi peygamber demedi. Bunu da etrafa sevginin zaferi olarak ilan etti.  “Oğlum benim dediğim yaptı, istemediğim kızı almadı” diyerek sevindi. Evet oğlu istediği kızla evlenemedi annesini kaybetmemek için ama annesine olan öfkesi artık sevgisinin ötesine geçmeye başladı. Ne annesinin yanına gidiyor, ne sohbet edip arıyor artık. Oğluna "Neyin var senin, beni arayıp sormuyorsun" dediğinde ise sadece gülümsüyor artık mücadele gücünü kaybetmiş ve kendisini ezilmiş hisseden bir insanın kırgınlık ve kızgınlığıyla.

Sonuçta sevgi adına sevdiklerimizi üzmemeli, onları sevgileriyle test etmemeliyiz. Sevginin sonsuz olmadığını unutmayalım.