Övgünün fazlası zarar mı veriyor?

Övgü, çocuğun doğal yeteneklerinden ziyade çalışma ve başarma gayretine yönelik olmalıdır.

Haberin Devamı

Hollanda’nın Amsterdam üniversitesi bilim insanlarının 7-11 yaş arası 565 çocukla gerçekleştirdikleri araştırma sonucu ana-babası tarafından sürekli olarak övgüye boğulan çocukların narsist olma riskinin arttığını ortaya koymuş.

Çocuklarımızı takdir etmek ve olumlu özelliklerini öne çıkarmak güzel ve onların öz güvenlerini arttıran bir davranıştır. Sevilen ve takdir edilen çocuklar kendilerini daha iyi hissedecek, “Ben yapabilirim, başarabilirim” diyerek farklı konularda deneme cesaretini gösterecektir. "Yapamam, edemem" diye düşünmediği için geri çekilmeyecektir. Ancak her işte olduğu gibi övgü konusunda da aşırıya gidildiğinde ters tepecek, bu sefer içi boş bir öz güvenle kendi değerini fazla görüp diğer insanları küçük görerek narsistik bir kişilik yapısı geliştirecektir. “Ben zekiyim, zeki insanların başarılı olması için ders çalışmasına gerek yok” diyerek ders çalışmayacak, bir yere kadar zekası ile başarılı olsa da zekanın yetmeyip çalışmanın gerektiği yerlerde ise performansı düştüğü için başarısız olacaktır.

Haberin Devamı

Bunun gibi bir başka araştırmada ise zekası övülen çocuklarla, çalışma gayreti övülen çocuklar karşılaştırılmış, çalışma gayreti övülen çocukların daha başarılı olduğu, zekası övülen çocukların ise başarısının daha geride kaldığı bulunmuş. Bunun da nedeni zekanın bir yere kadar yetip bir yerden sonra yetersiz kalması, bununla birlikte gayretin övülmesinin ise çabayı arttırıcı özelliğinin artarak devam etmesidir. Tabii ki her şeyin dozunda olması kaydıyla.

Övgü zeka, güzellik, yetenekler konusunda olabilir. Övgülerin öz güven artırıcı etkisi vardır. Ancak bu etki belirli bir yere kadar olumlu tesir ederken bir yerden sonra bu övgülerin doğruluğu konusunda çocuklarda kaygılar başlamaktadır. Bu kaygıları doğru çıkaran deneyimler de olursa bu sefer aksi tesir yaratmakta ve öz güven kaybı yaşanmaktadır. Örneğin müziğe yeteneği olduğunu düşündüğümüz çocuğumuz bu yeteneği çok desteklendiğinde bir süre başarılar elde edecek bir süre sonra ise “Ya başarısız olursam, ya kimseler beğenmezse” diyerek kaygı duyup müzik aleti çalmak istemeyecektir. Bu da onu müzikten uzaklaştıracak ve enstrümanı çalmayı bırakabilecektir.

Haberin Devamı

Sonuçta çocuklarımıza olan övgülerimizde dikkatli olmalı, aşırıya kaçmamalı. Övgünün doğal yeteneklerden daha çok çalışma ve başarma gayretine yönelik olmasına dikkat etmeliyiz. Zekanın ve yeteneklerin sonu vardır ama gayretin sonu yoktur.

Yazarın Tüm Yazıları