İnsanlara karşı güven

İnsanlara güven duygusu çocukluk çağlarında kazanılan bir duygudur. 0-1 yaş arasında ailenin tutumları ile gelişip ömür boyu sürer. Artar, azalır ya da hiç kalmaz ama insanın temel duygularından biridir. Ailesinde sevgi ve kabul gören bir çocuk insanlara güven duyar. Yaşamda karşılaştıkları ise güvenini arttırır ya da azaltır.

İlk çocukluk çağlarında ailesinin desteğini, sevgisini alan, hata yapmasına izin verilen ama hatalarından ders çıkarması istenen çocuklar ileri yaşlarda kendine ve başka insanlara güvenen kişiler olurken sürekli eleştirilen, hataları yüzüne vurulan, hata yapmasına izin verilmeyen, sevildiğini hissetmeyen, sürekli olarak yargılanan çocuklar ise ileri yaşlarında insanlara karşı da güvensiz insanlar haline gelirler. Aynı şekilde okul çağlarında arkadaşları arasında kabul gören, popüler olan, herkesin arkadaşlık etmek istediği, öğretmenlerin sık sık başarılarını desteklediği çocuklar kendilerine ve arkadaşlarına güvenli insanlar olurken, arkadaşları tarafından dışlanan, gruplara alınmayan, alaylara maruz kalan, öğretmeninin sınıf içinde görmezden geldiği ya da sık sık aptallığından şikayet ettiği çocuklarda ise öz güven duygusu gelişemez.

Erişkin yaşlarda da aynı şekilde gerek evlilik hayatında gerekse iş hayatında kabul gören, insanların sevdikleri kişiler insan ilişkilerinde güvenli giderler.

İnsanın karşısına çıkan kötüler ise bütün bunlara rağmen insanlara karşı güven duygusunu sarsabilir. Öyle ki sevdiği tarafından aldatılan, ortağı tarafından dolandırılan, arkadaşlarının kendisinin arkasından laf söylediğini duyan, aptal yerine konduğunu fark eden insanlar o zamana kadar insanlara karşı güvenliyken o zamandan sonra güvenleri yıkılabilir ama sonuçta öz güveni yüksek kişilerse kendisini çabuk toparlar ve sadece bunu yapan insana karşı güven duygusunu yitirirler. Eğer ö zgüveni düşük kişilerse o zaman herkese kötü gözle bakar ve insanlar zaten güvenilmez diyerek insanlardan uzak dururlar. Bu da onların insan ilişkilerini kalıcı olarak olumsuz etkiler bırakır.

İnsanlara karşı güven duygusu için üç şey gereklidir. Sevgi, saygı ve sadakat . bunlardan biri bile eksik olursa o zaman insanlara karşı güven sağlanamaz. Sevilen, saygı duyulan ve sadakat ile bağlı ilişkiler yaşayan kişiler mutlu ve huzurlu olurken, bunların eksik olduğu durumlarda sağlıklı ilişkiler kuramazlar.

İnsanlara güven gözü kapalı olmamalı. Çok sevdiğim bir Alman atasözünde olduğu gibi insanlara güven ama gözün üstünde olsun sözünden yola çıkarak karşımızdakinin hata yapacağını göz önünde bulundurmalı, böyle bir hata ile karşılaşırsak da bunu insanlara mal etmemeliyiz.