Günümüzün hastalığı ilgi duymamak

Bence günümüzün hastalığı ilgi duymamak… İnsanın ilgisizlikten öldüğüne inanan bir insan olarak çevremize ve yaşama karşı ilgimizi kaybettiğimiz zaman fiziksel olmasa bile ruhsal olarak ölümü yaşadığımıza inanıyorum. Şimdi nereden çıktı bu ilgisizlik ve ölüm lafları diyebilirsiniz.

Son zamanlarda gerek kendi konferanslarımda gerekse tanıdığım insanların verdiği konferanslarda konuların iyi seçilmiş olmasına karşın, konferansa katılanların sayıca inanılmaz derecede az olması bana bunu düşündürdü.

İlk başta kendi konferans konularım konusunda “Acaba insanların ilgisini çekmeyecek konular mı seçiyorum?” diye kaygılanmıştım ama baktım ki farklı konulara da insanların ilgisi olmuyor. Hafta içi ya da hafta sonu, erken veya geç fark etmiyor, insanımızın toplantılara katılımı giderek düşüyor. O zaman bu yazıyı kaleme almaya karar verdim.

Neden ilgisiziz, neden artık bir şey öğrenme ya da dağarcığımıza bir şey katma konusunda pek istekli davranmıyoruz? Her şeyi mi biliyoruz yoksa artık hiçbir şey dikkatimizi çekmiyor mu? Hatta hiçbir şey bizi şaşırtmıyor mu? “Bunu da bilsem ne olur” diye mi düşünüyoruz? Belki de bunların hepsi... Böyle olunca ne bir konferans dinlemek ne de bir toplantıya katılmak hiçbir önem taşımıyor.

Nedeni ne olursa olsun ilgi yaşama ve çevresine karşı duymaması insanın ölümünün başlangıcı diye düşünüyorum. Yeni bir şey öğrenmek istemiyorsak, günlük rutinle hayatımızı götürebiliyorsak, “Bilsem de olur bilmesem de, ne fark eder ki? Bir saat daha uyurum. Bir saat daha televizyon seyreder ya da internete girer sosyal medyada dostlarımla yazışırım” diyorsak, kaybettiklerimizin farkına varmıyorsak söylenecek bir şey yok diye düşünüyorum. İşte o zaman günlük rutinin içinde kaybolup gidiyoruzdur.

Bu yazıyı neden mi kaleme aldım? Anne, bebek ve çocuk fuarındaki konferanslara -benimki de dahil- on kişiden fazla katılım olmadığını üzülerek öğrendiğim için. Günümüzde annelerin çocukları için her şeyi önemsediği bir ortamda konferanslara katılım 10 kişiyi aşmıyorsa oturup bir daha düşünmekte fayda var.