Çocuğuma kim bakmalı?

Yeni doğum yapmış ya da anne adayı olan bir çok annenin en büyük endişesi "çocuğuma kim bakacak?" düşüncesidir. Çalışıyorsa "İşimi bırakıp ben mi baksam, bakıcı tutup ona mı emanet etsem yoksa annem de buralarda ona mı emanet etsem acaba?" diye binbir düşünce dolaşır kafalarında. İlk 6 ay bu çok fazla sorun olmasa da 6.aydan sonra kimin bakacağı sorun olmakta ve işe başlayan annelerin gözü arkada kalmaktadır.

Annelerin doğum nedeniyle işini bırakıp evde çocuk bakmasına pek sıcak bakmıyorum. Memur anneler ne yapıp edip belli bir süreye kadar çocuklarına kendileri bakıp daha sonra bunu ya bakıcı ya da anneleriyle idare edebiliyorlar. Daha sonra da anaokuluna veriyorlar. Fakat serbest çalışan ya da özel sektörde çalışan anneler için durum biraz daha zor. Bu durumda olan anneler işlerinden daha kolay ayrılıp çocuklarına kendileri bakmayı tercih etmekte ve daha sonra da tekrar çalışma hayatına dönememektedir.

Ne kadar sağlam referanslar alırsak alalım çocuklarımızı bir anda hiç tanımadığımız bir insana emanet etme fikrine sıcak bakmıyorum. Hiç olmazsa birkaç ay annenin denetiminde iyice yetişen bir insana tercihen anneanne veya babaannenin gözetiminde bakıcı bir kadının bakmasının çok daha iyi olacağını düşünüyorum. Böylelikle annenin gözü arkada kalmadığı gibi çocuğu için gönlüne göre bir bakım sağlamış olacaktır.

Annenin iş hayatını bırakıp çocuk bakmasına karşı olmamın nedeni belirli bir zamandan sonra annenin artık çok fazla tahammülünün kalmaması ve karşılıklı olarak birbirlerini tüketmeleridir. Doğumdan sonraki 6 ay içinde dışarı çıkmayan annenin tahammülü kalmadığı için çok çabuk öfkelenmekte, verdiği tepkilere daha sonra üzülmekte ama bebek ile karşılıklı çekişme haline geçmektedir. Bu durumda bir başka insanın varlığı ve annenin yükünü alması faydalı olacaktır. "Benim çocuğuma annesi baksın, başkalarının elinde büyümesin" diyen babaların fark etmediği nokta annenin sabrının bittiği durumlarda çocuğuna bakmasının çok gerçekçi ve sağlıklı olmadığıdır.

Mutlu ve huzurlu olmayan bir anne, çocuğuna çok faydalı olamayacaktır. Bunun yerine gerek annesinden gerekse bakıcı kadınlardan yardım alan bir annenin kendisine zaman ayırması birçok sorunu kolaylaştıracaktır.

Benim annelere tavsiyem eğer yapabilirseniz çocuğunuzu ilk yaşlardan itibaren, tercihen 2 yaşından itibaren anaokuluna vermeniz ve çalışma hayatına geri dönmenizdir.

Hepinize çocuklarınızla birlikte keyifli, huzurlu ve mutlu bir ömür dilerim.