Çocuğum iyileşmedi

Randevusunu teyit etmek için aradığımız danışanımın annesi "Çocuğum iyileşmedi" diyerek randevusunu iptal ettiğinde düşündüm. “Acaba çocukları neden iyileşmedi?” 13 yaşındaki oğullarının kendilerine sürekli karşı geldiğini, dediklerini yapmadığını ve ders çalışmadığını söyleyerek bana başvurmuşlardı. Daha önce gittikleri uzmanların da bir işe yaramadığını, ne yapsalar sonuç alamadıklarını, çocuklarının da ilaç kullanmadığını anlatmışlardı.

Anne daha konuşmaya başlarken babaya öfkesini gösterip “Zaten babasından yüz buluyor, ben ne söylesem o karşı çıkıyor. Kızıp cezalandırıyorum, o bana üstüne gitme diyerek oğluna daha yakın olmaya çalışıyor, öyle olunca da tabii ki beni dinlemez” diyerek şikayet etmeye başlamış, baba da karşı çıkınca tartışma büyümüştü.

Aynı şekilde ilk seansta “Sizler de iyi yaptığı şeyleri destekleyin, her yaptığına çok fazla tepki vermeyin, çocuğunuzun öyle ilaçlık bir şeyi yok” dememişim gibi ikinci seansa geldiklerinde çocuk ağzını açar açmaz “Hadi doktor seni korusun bakalım” diyorlar.

Çocukla konuşmamız ise şöyle gelişti:

- Siz o kadar konuştunuz işe yaramadı, annem en ufak bir şeyde bağırıyor, babam engellemeye çalışınca ona da kızıyor. Ne yapsam suç. Eve on dakika geç geldim diye bana bir saat kızıp laf ettiler. Onlar böyle davrandıkça ben de üstlerine daha çok gittim. Ne derlerse tersini yapıyorum.

-Peki işe yarıyor mu?

- Yaramıyor ama hiç olmazsa ben de onlardan hıncımı çıkarıyorum.

Aile “Oğlumuz hiç iyileşmedi” dediğinde ilk aklıma gelenler bunlardı. Daha kötü olmasın diye diledim. Gelecek sahiden kötüydü…