Özel bölgelerden bahsetmenin doğru yolu

Çocukların özel bölgelerine takılan isimler Perşembe Pazarındaki meyve isimleri kadar fazla!

Minik, ufaklık, prenses, kuş, kelebek, kuku, pipi, kayısı, şeftali, kiraz ve daha niceleri...

Doğrusu ise; vajina, vulva, meme, penis, testisler...

Neden doğru isimleriyle hitap etmeliyiz derseniz; işte size 8 önemli neden:

1. Özel bölgelerinin adını doğru bilen çocuklar bu bölgelerle ilgili güvenilir yetişkinlerle iletişime geçmekte daha rahat davranırlar.

2. Çocuk öğretmenine veya ebeveynine olası bir istismar durumunu anlatırken “XXX benim şeftalime dokundu” dediğinde bu söylem hafife alınabilir veya şaka olarak görülebilir. Fakat çocuk doğru isimleri kullandığında, yani “XXX benim vulvama dokundu” dediğinde anlattığı kişiler tarafından daha ciddiye alınır.

3. Taciz durumunda çocuk uyarıyı cinsel organlarının doğru isimlerini kullandığında; taciz eden kişi çocuğun kendi özel sınırlarının bilincinde olduğunun farkına varıp geri çekilebilir. Bu bilinçteki çocukların hedef alınması diğerlerine oranla daha az görülür.

4. Siz doğru isimleri kullanıyor olmanıza rağmen çocuklarınız hala yanlış olanları kullanıyorsa sorgulamaya başlayabilirsiniz. Nereden duymuş olabilir? Olumsuz bir mesajı ya da davranışı öncesinde farkedip engellemenizi de sağlayabilir.

5. Komik ya da bilimsel olmayan isimler kullandığınızda çocuk olası bir tehlikeyi tehlike olarak algılamaktansa bunun ona zarar vermeyen bir şaka olduğunu zannedebilir ve anlatmaya, paylaşmaya veya şikayet etmeye ihtiyaç duymaz.

6. Bedenin ve özellikle özel bölgelerin bilimsel, doğru isimlerini kullanmak, beden ile ilgili diğer şeyleri de normal kılmaya ve daha iyi algılamasına yardımcı olur: ergenlik, ve değişimler gibi. Bu sayede önemli konular dalga konusu olmadan ev içinde tartışılıp rahatça konuşulabilir.

7. Çocuğunuzun özel bölgeleriyle ilgili herhangi bir sağlık problemi olduğunda (ağrı, acı, yanma gibi) sizinle daha kolay iletişime geçebilir ve kendini utanmadan sıkılmadan ifade edebilir.

8. Takma isimleri kullanmak çocuğunuzun bilinçaltına cinsel organların aslında ayıp, konuşulmaması gereken, utanç kaynağı, olduğuna dair mesajları işler. Bu mesajların işlenmesi olası bir taciz/istismar gibi durumda çocuğun başına geleni paylaşmama olasılığını arttırır. Aynı zamanda genel beden algısını, cinselliğe, ilişkilere dair baış açısını da olumsuz etkileyebilir.

Özetle; ebeveyn, bakıcı, öğretmen, sağlık personelleri gibi kişilerin yapması gereken çocukları bu konuda konuşmaya, anlatmaya ve gerekli gördüklerinde şikayet etmeye teşvik etmektir. Doğru, anatomik isimlerin kullanılmasının ise bu amaca ulaşmak için çok önemli bir adım olduğunu söylemek yanlış olmaz.