Vazgeçme çağı

Bir vazgeçiştir gidiyor,

Vazzz geçmek kolay, sadakat yaratmak zor.

Bakıyorum 40 ‘lı yaşlarıma hızla ilerlerken!

Çabuk tüketilen her şeye, yok kardeşim diyorum vallahi ben doyasıya seviyorum.

Her şeyi, haaaa hayatımda kalabilmeyi becerebiliyorsa tabii o ayrı.

İşim, eşim, aşım, dostum, postum, her şeyim…

Her şey sevmekle başlıyor bu hayatta, sonra korumakla.

Öyle gittiği yere kadar falan olmuyor eğer sahiciyse bazı şeyler İŞ’TE, AŞ’TA,AŞK’TA, DOST’TA dibine kadar HER ŞEY AŞKTAN OLUYOR.

Allah istemesin, yaprak kımıldamaz, Allah ister yer yerinden oynar.

Bildiğim de budur, inandığım da, yaşadığım da.

Neme lazım ara figüran, ayrık dost, arkadanş…

Üçünden de koruyun hayatınızı, sarılın bir avuç insanınıza, azı yarar, çoğu zarar.

Missss…

İnsanız tabii dolup taşıyorsun arada, taşımayadıklarınla…

En ağırı da yüze gülüp arkadan konuşan ARKADAN’Ş kısmı…

Öyle çok ki, ben onlara bir hayli üzülürdüm eskiden, yahu derdim nasıl oluyor, eli elinde dizi dizinde, ailecek sofrada, çocukları kucağında…

Oluyor arkadaş, ARKADAN’şlar arasında oluyor.

Bunların bir değeri falan olmuyor, yanına gelip aslında hiç sevmem onu diyip sonra böbreğini ona vermeye kalkıyor, hani vermez de, ihtiyaç olsa veririm diye bir kendini parçalamalar.

Yahu adı üstünde ömür dediğin kaç yıl ki, bir başı var, bir de sonu.

Salla gitsin…

Ben de öyle yaptım Allah'ın izniyle:)

Diyeceğim o ki, ARKADAN ARKADAN gelen ARKADAN’Ş lardan koruyun kendinizi, gözünüzü vallahi billahi dört açın.

Dilimin ucuna geliyor ama, ah diyorum istemez yaradan söylemeni.

Sana mı kaldı, bak işine...

Susumayı öğrendim ben de, öyle ya da böyle…

Yüze gülememek için kolayını buldum, o yüzü görümüyorum bile…

Kısaca, VAZGEÇME çağına inat ben SADAKAT’e inanıyorum İş’te de, Aşk’ta da, Dost’da da..

Her şey aşktan’a şerefe o zaman..

Özlen ben, ayağı yerde, ruhu kanatlı...