Güven Tazelemek

En çok ihtiyaç duyduğumuz ve hayata karşı direncimizde en önemli yaşam kaynağımız olan duygu bu sanırım.

‘Güven duymak’

Zaman geçtikçe, hayatı öğrendikçe duyduğumuz güven azalmalı mı, çoğalmalı mı peki?

Mantıken hayatı deneyimledikçe, güven duyduğumuz, seçtiğimiz, bizden sandığımız her şeyi şıp diye anlamamız gerekmez mi?

Ee peki neden öyle olmuyor?

İyi niyet mi engelliyor önümüzdeki görmezden geldiğimiz ilişkileri, çekişmeleri, doyumsuzlukları, kıskançlıkları, hesaplaşmaları, hayatımıza kenarından köşesinden sızan dalmalar bu sebepten mi?

Sıkı sıkı sarmalansan da, bütün gelecek delikleri strech filmle kapasan da, bir yerden kaçak veriyor yine de ve yine de...

İsmi bile güzel ‘Güven Tazeleme’nin...

Tekrar tekrar gözden geçirip, acaba da olan her gri rengi atmak hayattan.

Bugünün yarını da var duygusunu kaybetmeden, içimdeki kutuyu açıp renklendirmek istiyorum, renk renk bulaşsın diye hayata ve hayatımdaki her şeye.

Bugünlerde içimde başka şeyler dolanırken, ben nasıl böyle renk değiştirdim diye düşünürken bütün suçlamaları attım bir kenara yine.

Buldum çünkü kiminle ‘güven tazeleyeceğimi’

Kendimle...

Bu sabah aynayla buluşup, el sıkıştım...

Bak dedim,her şey iyi olacak, yeter ki sen iyi ol, içini iyi tut...

İş olsun, arkadaş olsun, dost olsun, aile olsun, çoluk olsun, çocuk olsun, bakkal, manav olsun...

Her ne olursa olsun

İçimiz mutlu olsun, şansımız bol olsun hepimizin.

Ben.. Alacalı, bulacalı pek bir sakin...