Çocukların dünyasını kirletmeyin!

Beş yaşındaki erkek çocuğunun anasınıfındaki agresif davranışlarından dolayı, okuldan şikayet almıştı annesi. Çocuğunun başka çocuklara vurduğunu, saldırdığını hatta tekme attığını söylüyordu.

“Aslında çok zeki bir çocuk doktor hanım, okuma yazmayı bile geçen sene öğrendi, evde her istediğini yapıyoruz, bakıcı ablasına da, bana da böyle kötü davranıyor, bir tek babasından çekiniyor ve ona vurmuyor”.

Oyun terapisi odasında oyuncaklara da aynı öfkeyle ve şiddetle yaklaşıyordu. Önce daha çok kız çocuklarının tercih ettiği mutfak ve çay setlerimizi döktü, sonra içinden bıçağı seçti, oyuncak bebeklerin ve askerlerin boğazını kesiyorum diyerek hepsine saldırmaya başladı. Yaklaşık yarım saat süren oyunumuzun sonunda biraz sakinleşti ve bana “Şimdi sen üzülmüşsündür, istersen gel ağla burada” dedi. Beni bir dolabın içine saklamaya çalıştı ve “Hiç sesini çıkarma, yoksa kötü askerler seni de bulur” diyerek korumak istedi.

Aile öyküsünü aldığımda anne ve babanın bir fabrikada mühendis olarak çalıştıklarını, oğullarının evde bakıcı abla ile kaldığını, gününün çoğunu çizgi film izleyerek ve tablet bilgisayarda savaş oyunları oynayarak geçirdiğini öğrendim. İlerleyen oyun terapisi seanslarında aslında eve düzenli gazete geldiğini ve çocuğun okumayı bildiği için özellikle cinayet haberlerini okuduğunu fark ettim. Akşamları babası eve geldiğinde düzenli akşam haberleri izlerken çocuğun babası ile birlikte kaza, terör, cinayet, hırsızlık gibi haberleri büyük bir dikkatle dinlediğini ve babasına sürekli sorular sorduğunu, babasının da “Sen küçüksün, bunları anlamazsın” şeklinde geçiştirerek cevaplar verdiğini öğreniyorum.

Bir gün bakıcı ablasına komşularının on üç yaşındaki oğluyla birlikte videolar izledikten sonra, “Biliyor musun kafaları kesip film yapıyorlar” demiş ama bakıcı abla kendisine kızarlar diye bu bilgiyi ne yazık ki aileden saklamış.

ŞİDDET HER YERDE! HEPİMİZİ, EN ÇOK DA ÇOCUKLARIMIZI ETKİLİYOR!

İşte bir Türkiye gerçeği, işte bir yeni dünya düzeni örneği. “Sen anlamazsın” diye geçiştirilen çocuklarımızın gazete okumadığını, izledikleri haber kanallarından, mafya dizilerinden etkilenmediklerini mi zannediyorsunuz? Çizgi filmlerinin ya da oynadıkları bilgisayar oyunlarının çoğunun masum olduğunu mu düşünüyorsunuz? Evde anne baba kavga ederken, birbirlerine bağırıp, çağırırken hatta dayak atarken çocukların umarsamadığını, anlamadığını, kafalarını yastığın altına sokarken sabah uyandıklarında bir daha hatırlamayacaklarını mı sanıyorsunuz?

Maalesef yanılıyorsunuz. Biz yetişkinler bile yanı başımızdaki savaştan, yaşanan terör olaylarından, üçüncü sayfa haberinden öteye gidemeyen kadın cinayetlerinden, kıyıya vuran masum çocukların fotoğraflarından, cenaze törenlerinde tabutlara sarılmış şehit ailelerinin gözyaşlarından, isyanlarından, siyasetteki ayrıştırıcı ve nefret uyandırıcı üsluptan etkilenip, her geçen gün daha da umutsuzluğa düşüyorken, nasıl çocuklarımız etkilenmesin?

Çocukların masum dünyalarında, kadın-erkek, zengin-fakir farkı, dil, din, ırk, mezhep ayrılığı yoktur. Dilerim siz de içinizdeki çocuğu keşfeder onların masum dünyaları gibi mutlu ve barış dolu bir dünyada yaşarız.