Bu mikroplar beni psikopat yaptı

Bu sonbahar ve kışın gelmesini pek bir istemedim. Geçen kış yaşadığımız kulak sıvısı mevzuları öyle canımı sıktı ki “grip sezonu” gelmesin diye dualar dualar... Ve pek tabii kaçınılmaz kış geldi. Bir iki burun tıkanıklığı, ateş, kulak ağrısı, antibiyotik nasibimizi aldık. Bu süreçte de etrafta “En psikopat anne” olarak meşhur oldum. En ufak bir belirtide çocuğu okula göndermedim, etrafta hasta çocuk varsa fersah fersah kaçtım. En yakın arkadaşında beta çıktı, hepimize vebalı muamelesi yaptım (neyseki hala bizi seviyorlar). En son çok sevgili komşularımızdan biri “kapıdan uğrayıp, çocuk biraz hasta biz içeriye girmeyelim dedi, ben de hayır gelin diye ısrar etmedim; yüzündeki ifadeden anladım benden korkar olduklarını. Çok üzgünüm ama elimde değil demek istiyorum, sizin çocuklarınız için de aynı hassasiyeti hissediyorum demek istiyorum. Çocuğu hasta hasta okula bırakanlara da kıl oluyorum...

Martın ortasına geldik, etraf gripten kırılıyor ama pozitif tarafı bahara geri sayıyoruz. Bugün oğlumun öğretmeni arayıp “artık okul temiz, Deniz’i gönderebilirsiniz” dedi. Bakalım bu anti karantinaya belki son veririz, belki Mart sonuna uzatırız. Bu yazıyı yazarken ellerimden burnuma limon kolonyası kokusu. KIŞT MİKROPLAR KIŞT bizden uzak durun.

İmza PSİKOPAT ANNE...