Şikayet

Geçtiğimiz günlerde telefonda bir anne, çocuğunun okulunu şikayet ediyor. Öğretmeninin şiddete varan tacizinden söz ediyor. Özenerek seçtiği kolejde, çocuğunun nasıl da duygusal ve fiziksel şiddete maruz kaldığını gözyaşları içinde anlatıyor.

Bu durumu mutlaka okul yönetimine bildirmesi gerektiğini, öğretmenin bu durumundan haberdar etmesini söyledim. Karşımdaki ahizenin ucundaki ses, “Ama çocuğum orada okuyor, ya başına bir şey gelirse!” diyor. Başka bir gün yine başka bir veli yine öğretmeni şikayet ediyor. Öğretmenin sınıfta bazı çocuklara ayrımcılık yaptığını, yoksul çocukları nasıl azarlayıp, ayrı sıralara oturttuğunu anlatıyor. Her ikisine öğretmenin adını soruyor, izlemeleri gereken yol yöntem konusunda ipuçları veriyorum. Ama, o kendisinin hakkını benim aramamı istiyor. 

Bir psikolog arkadaşım aradı. Onu arayan bir anne başka bir terapistin çocuğuna nasıl zarar verdiğini, önerdiği cezanın çocukta nasıl travmalar yarattığını anlatıyor. Anneye bu terapistin ismini sorduğunda ısrarla saklıyor. Arkadaşımın amacı da böyle şarlatanları dernek aracılığıyla meslektaşlarına duyurmak ve yaptırımda bulunabilmek. Bütün ısrarlarına rağmen isim alamadı. Bu anne de psikolog arkadaşımın araştırma yapıp bu terapisti kendisinin bulmasını istiyor.

Şimdi şöyle bir etrafınıza bakın. Ne kadar çok şikayet eden insan var. Ama, bunun çok az bir kısmı bu konuda mücadele ediyor, bu tür insanları deşifre ediyor ya da adım atıyor. Birçoğu, “Aman benim çocuğuma dokunmasın da ne yaparsa yapsın” anlayışı içinde. Hatta bazıları “Eşim çok kızar” diyerek çekincesini dile getiriyor.

Bir anne olarak çocuğunun o öğretmen ya da psikologdan gördüğü zararı düşünmek yerine korkularının esiri oluyor. Aralarından bazılarını biliyorum, sırf çocuğunu o okulda okuttuğunu göstermek, eşe dosta hava atmak uğruna bütün bunlara sessiz kalıyor. Başka konularda pençelerini çıkaran, hakkını arayan bu kadınların sessizliğinden, olayları görmezlikten gelmesinden, kendi yerine başkasının hakkını aramasını istemesinden ben pek sıkıldım.

Ya şikayet etmeyin, ya da rahatsızsanız hakkınızı arayın ne olur. Çocuğunuza kim olursa olsun zarar veremez, vermesine de izin vermeyin. Bu kadar sessiz kalır, korkak, başka konforların esiri olursanız çocuğunuzda olabilecek travmalar da sizin de payınız olur.