Okul dönemi sorunları-1

Elimde harika bir kitap var. Davranış Bilimleri Enstitüsü’nden uzmanlar hazırlamış. “Okul döneminde karşılaşılabilecek problem alanları ve başa çıkma yöntemleri”

İçinde yok yok. Hani çocuğu olan herkesin cebinde taşıyacağı, kütüphanesinden eksik etmeyeceği cinsten. Kitabın girişinde Psikolog Emre Konuk’un bir önsüzü var. Konuk, haklı olarak eğitim sistemine eleştiri getiriyor. Ve hepimizin yakındığı ama anne baba olarak yapmaktan kaçınmadığı “akademik başarığya odaklanmaya” dikkat çekiyor. Konuk, “25 yıllık çalışma hayatında yakından izledim. Neredeyse eğitimine ara vermek zorunda kalmış, çevsiyle bütün köprüleri atmış birçok ergen ve çocuğun, bugün başarılı birer yetişkin olarak hayatlarını sürdüklerini görmek biz danışmanların meslek hayatında aldığı en büyük ödüldür.” diyor.

Hadi gelin sayfalar arasında bir gezinti yapalım.

Merve Soysal Başa’nın hazırladığı öğrenme güçlüğü

Bazı çocuklar, ilk başlarda her şey yolunda giderken ilkokula başlayıp, yaşıtlarının, okuma becerileri, yazma hızı veya işlem kabiliyetleri arttıkça kendilerini sert bir kayaya çarpmış gibi hissederler. Çevrelerindekiler onu “tembel” veya “isteksiz” diye tanımlasa da onlar elinden geleni yapıp yine de bazı akademik ve sosyal alanlarda istenilen başarıyı yakalayamazlar. Uzun yıllar yapılan araştırmalardan sonra, normal veya normal üstü zekaya sahip olup okuma, yazma matematik veya sosyal alanlarda sıkıntı yaşayan bu çocuklara” öğrenme güçlüğü” tanısı konmuştur. Bu zorlukların bazen bir tanesi görülürken, bazen de birkaçının görülmesi mümkün. Bu durum hastalık olmadığı için kesin sebepleri yok. Ancak, yapılan araştırmalar sonucunda bugün gelinen noktada, öğrenme güçlüğüne genel olarak genetik yatkınlığın, beyinde oluşan hasarın veya beyinin merkezi sinir sistemindeki özellikle de temporal bölge ile aksaklığın neden olabileceği düşünülüyor.

Öğrenme güçlüğünün genel özellikleri:

Okuma veya yazma sırasında harf atlamak, harfleri karıştırırlar.
Tersten okuma veya yazma yaparlar.
Hatalarından ders çıkarmada zorluk çeker ve aynı hataları defalarca tekrarlarlar.
Sağı solu ayırt edemezler.
Zaman kavramını ve saatin kaç olduğunu anlayamazlar.
Ölçü birimlerini zor öğrenirler.
Dikkatlerini öğrenmekte olduğu konuya veya materyale verse bile başarısız olabilirler.
Motor koordinasyonları bozuktur. Hantal, sakar olup topa vurmakla bisiklete binmede zorluk yaşarlar.
Sayıları doğru yönde yazmakta ve dört işlemi öğrenmekte sıkıntı çekerler.

Şeyda Özdalga Sınav Performansını Geliştirme

Erken çocukluk yaşamımızda içselleştirilen ve çoğunlukla bilinçdışı olan, kendimizle ilgili negatif inançlar ve imgelerden ortaya çıkan dinamik bir olgu ile performans etkilenebilir.

Ayrıca içsel algılar, yapısal durumlar da performansı etkiler. Türkiye’de kaygı seviyelerine göre değişmekle birlikte yüzde 65-70 oranında sınav kaygısı görülür. Sınav sistemi bu oranı diğer ülkelere göre arttırır ve kaygı kontrolü performansı geliştirmek için önem taşır.

Devam edecek…