Parmak emme davranışı

Parmak emme davranışı; bebeğin anne karnında geliştirdiği, doğduktan sonrada fizyolojik ihtiyacı için devam ettirdiği bir reflekstir. Beslenme amacı dışında bebek her ağladığında ya da her uykusu geldiğinde emzirilmesi, anne ile bebeğin arasındaki bağın bağımlılığa dönüşmesini tetiklemektedir. Çocukluk döneminde ise parmak emme refleksi uykuya geçiş sürecinde ve çocuk bir problemle karşılaştığında kendini daha çok gösterir.

ÇOCUKLAR YETİŞKİNLER GİBİ SORUNLARINI SÖZLÜ OLARAK İFADE EDEMEZLER.

Çocuğun gelişim dönemine ait olmayan, parmak emme vb tipteki davranış problemleri çocuğun ailesinde ya da arkadaş çevresinde yaşadığı huzursuzluğun, baskı ya da şiddetin bir habercisi olabilir. Bu davranış 5 yaş ve üzeri dönemdeki bir çocukta görülüyorsa artık problem davranışa dönüştüğü anlamına gelir.

Bu problem, di̇ş yapısının bozulması, parmak yapısının bozulması, akranlarının bu davranışı fark ederek onu i̇nci̇ti̇ci̇ sözler sarf etmesi̇ vb gi̇bi̇ çocuğun ruhsal, fi̇zyoloji̇k ve i̇leti̇şi̇m beceri̇si̇ne ket vurabi̇li̇r. Bazı araştırmalar emme refleksi̇ dönemi̇ normal şeki̇lde atlatılmadığında, yani̇ oral döneme saplanıp kalındığında, oral yolla alınan zararlı alışkanlıkların edi̇ni̇lmesi̇ni̇n teti̇klendi̇ği̇ni̇ savunmaktadır (si̇gara, alkol, uyuşturucu vb. gi̇bi̇) Özellikle annelere şunu söyleyebiliriz. Bebeğiniz acıktığı zaman emziriniz fakat yukarıda da belirtildiği gibi uykuya geçiş ve her ağlama davranışında emzirmeyiniz. Örneğin parmak emme davranışının en büyük sebeplerinden biri bu davranışınız olabilir.

PARMAK EMME REFLEKSİNİN PROBLEM DAVRANIŞA DÖNÜŞMEMESİ İÇİN EBEVEYNLER NASIL DAVRANILMALIDIR?

•  Bebeğinizi beslenme zamanlarında emzirilmeli ve parmak emmesine de izin verilmelidir, parmak emdiği için caydırıcı cezalardan kaçınılmalıdır (0-3 yaş dönemi)
•  Çocukla kaliteli zaman geçirilmelidir.
•  Gurur kırıcı sözler sarf ederek sürekli tenkit edilmemelidir.
•  Aşırı koruyucu ya da aşırı baskıcı tutumlar sergilenmemelidir.
•  Parmak emme davranışını sergilediğinde ilgisini dağıtacak aktiviteler yapılmalıdır.
•  Çocuğun duygusal ihtiyaçları da farkında olunmalıdır.

Tüm çabalarınıza rağmen kendi tepkilerinizi ya da çocuğunuzun davranışını kontrol edemiyorsanız mutlaka bir uzmandan yardım alınız.