Ebru Kolsal
Ebru Kolsal
Ebru Kolsal

Dikkat eksikliği erkek çocuklarda daha sık görülüyor

Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, çocukluk çağının en sık görülen nöropsikolojik rahatsızlığıdır. Bu durum hakkında detaylı bilgiyi Çocuk Nörolojisi Uzmanı Doç. Dr. Ebru Kolsal verdi.

Haberin Devamı

Çocuklarda dikkat eksikliği özellikle 3 yaşından sonra çok fazla hareketlilik, söz dinlememe, sabırsızlık gibi bulguların olması, verilen komutlara uymaması okul çağında akademik başarı düşüklüğüyle seyreden bir nöropsikolojik rahatsızlıktır. Bu problemi yaşayan çocuklarda okulda derslere odaklanmada sıkıntılar, ödev yaparken zorlanma gibi bulgular da görülebilir. Ayrıca dikkat eksikliği yaşayan çocuklarda utangaçlık da sıklıkla gözlemlenmektedir. Ödevlerini unutma, okul araç gereçlerini kaybetme, kıyafetlerini bir yerlerde unutma gibi durumlarla da sıklıkla karşılaşılmaktadır.

Erkek çocuklarda kız çocuklarına göre daha fazla görülmekle beraber bazen hamilelikte sigara, alkol kullanımı, erken doğum, zor doğum gibi durumlar dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğuna sebep olabilir. Genetik yatkınlık önemli bir risk etmenidir. Yaşla beraber hiperaktivite bulguları azalsa da dikkat eksikliği ömür boyu devam eder. Özellikle ilerleyen yaşlarda madde bağımlılığı ciddi bir problemdir.

Haberin Devamı

Dikkat eksikliği ve hiperaktiviteye sıklıkla epileptik bozukluk eşlik eder. Bu yüzden tanı aşamasında mutlaka eşlik edebilecek epilepsinin ayrımı için EEG ile değerlendirme yapılmalıdır. Zaman zaman çok ağır epileptik bozukluğa rastlandığında anti epileptik ilaçların kullanımı düzelmeye katkı sağlar.

AİLELERİN TUTUMU TEDAVİDE BELİRLEYİCİ OLUYOR

Tedavi ve takipte erken tanı, davranışçı tedaviler, eğitimler ve gerekli durumlarda ilaç kullanımı önemlidir. Tedavide ebeveynlere ve öğretmenlere de önemli görevler düşer. “Yaşı küçük ilerleyince geçer, biz de çocuk olduk” şeklinde bir yaklaşım son derece yanlıştır. Bunu tam tersi olarak bulgular gözlemlendiği andan itibaren bir uzmana başvurulmalıdır. Uzman görüşü alındıktan sonra evde anne ve babanın, okulda ise eğitimcilerin çocuğu gözlemlemesi ve bu gözlem sonuçlarının uzman ile paylaşılması son derece önemlidir. Çocuklarımız bizim birer parçamızdır. Onları olduğu gibi kabul etmek ve desteklemek en önemli görevimizdir.