Çocuklarınızı tenkit etmeyin

Çok sevdiğim bir söz var. “İnsanların sizden nefret etmesinin en garantili yolu onları tenkit etmektir “der.

Çocuklarımız bizden nefret etmezler ama bildiklerini okurlar. Birçok ana baba çocuklarına bir şey söylediklerinde tepki vermedikleri için kulak burun boğaz doktoruna götürmekte ve kulaklarını muayene ettirmektedirler. Tabii ki çocuklarda muayenede bir şey bulunmamaktadır. Sorun çok söylediğimiz için çocuklarımızın laf arsızı haline gelmesidir. Eskiden dayak arsızı çocuklar vardı. Çocuklar yaramazlık yaptıklarında dayak yer ama yine bildiklerini okurlardı. Şimdiki aileler uzmanların önerisi doğrultusunda çocuklarını dövmüyor ama bunun yerine sözleriyle onlara vuruyorlar.

Sürekli olarak onlardan şikâyet ederek, yaptıklarını beğenmeyerek, hareketlerini eleştirerek çocuklarına iyilik etmiyorlar. Çok laf ettiklerinde aralarında dinlenilmesi gereken laflar da kaynayıp gittiği için çocuklar artık bildiklerini okumaktadırlar. 

En iyi anne baba çocuklarına en az müdahale eden ana babadır. Çevrenize bir bakın hangi anne baba çocuğuna çok karışıyorsa en fazla yaramazlık yapanlar bu çocuklar olarak karşımıza çıkıyor. Ailenin az karıştığı çocuklar müdahale etmeli davranışlarda bulunmuyorlar. Daha az laf daha çok işe yarıyor. Tabii ki burada laflardan kastım tenkit anlamında. Çocuklarımızın yaptıkları iyi davranışları övelim ama kötü davranışlarda bir kere daha düşünelim. Ben bunu söylemezsem çocuğum iyice yaramaz mı olur diye. Böyle bir tehlike yoksa on laf etmek istiyorsak dokuzunu yutalım birini hiç söylemeyelim. Ancak bu şekilde olursa bizim sözlerimizi dinleyeceklerdir.

Unutmayın fazla tenkit etmek sürekli tenkit edilecek çocuklar yetiştirir.