“Zordur prematüre annesi olmak”

Nasıl bir hamilelikti sizinkisi?

Çoğul gebelik olduğu için riskli ve zor bir gebelikti. Eşimle evliliğimizin ilk yıllarında bebek sahibi olmayı düşünmemiştik. Yaklaşık 5 yıl sonra hamile kaldım. Çoğul gebelik olduğu için doktorumun tavsiyesi ile gebeliğimi evde yatarak geçirdim. Düşük tehlikem hep vardı.

Bize doğum hikayenizi anlatır mısınız? Gebeliğinizin kaçıncı haftasında doğum yaptınız?

Gebeliğimin 28. haftasında aniden doğum yaptım, 17 Kasım Dünya Prematüre Günü’nde. O sabah saat 05:00 gibi karnımda bir ağrı başladı. Hep gaz sancısı olduğunu ve geçeceğini düşündüm ama öğlen saatlerine doğru artmaya başlayınca hastanede aldık soluğu. Doktorum muayene etti. Doğum çoktan başlamıştı. Maalesef engelleyebilecek zaman kalmamıştı; ne bir ciğer geliştirici iğne, ne de sancıları durdurabilecek bir ilaç. Acil doğum!

“ÇOK ZOR GÜNLERDİ”

Prematüre bebek annesi olmanın zorlukları neler?

Zordur prematüre annesi olmak. Yenidoğan yoğun bakımda 93 gün bekledim. Daha önce hiç duymadığım birkaç hastalıkla tanıştım. Eve çıktıktan sonra yaklaşık 5 yıl fizik tedavi programı uyguladık. Çok zor günlerdi ama ben ilk 15 günden sonra kendimi toparladım ve hep güçlü olmayı seçtim.

İkizleriniz ne kadar süre kuvözde kaldı? Nasıl geçirdiniz o günleri?

İlk 15 günü çok zor geçirdim, alışamadım. Sürekli ağlıyor ve dua ediyordum. Daha önce televizyonlarda görmüştüm parmak bebekleri ve ben şimdi ikiz parmak bebekler dünyaya getirmiştim. Defalarca onlarla birlikte ölmek istedim. Her şey bir kabus gibiydi. Hiç böyle bir doğum hayal etmemiştim. İnsan kendisine konduramıyor, böyle şeylerin kendi başına geleceğine inanamıyor. Bebeklerimi hiç emziremedim aslında. Durumları uzun süre çok kritikti ve ben sütümü pompa ile sağmak zorunda kaldım. Üzüntü ve stresten maalesef birkaç ay sonra sütüm kesildi. Bebeklerimizi ilk olarak 31 Aralık 2009 gecesini 1 Ocak 2015’e bağlayan bir yılbaşı gecesinde aldık kucağımıza.

“EŞİMİN DESTEĞİ OLMASA BEN DE TOPARLANAMAZDIM”

Eşiniz bu süreçte size nasıl yardımcı oldu?

Eşim bu süreçte hep dimdik ayakta durdu. Ben çok sarsıldım ve toparlayamadım kendimi. Eşim beni ayakta tutmak için çabuk silkelendi belki de. Eşimin desteği olmasa ben de toparlanamazdım. Omuz omuza verip bebeklerimiz için ciddi bir mücadeleye başladık.

Bebeklerin bakımı konusunda kimden destek aldınız? En zorlandığınız şey neydi?

93 gün sonra eve gelen ikizlerim için anneanneleri ve aile büyükleri yanımdaydı ama daha önce hiç prematüre bebek görmedikleri için ilk 15 gün kucaklarına alamadılar. Mama yapımında ve banyo yaptırırken bana destek oldular. En çok geceleri zorlandım. İkisi de aynı anda uyanıyor, acıkıyor ve altlarını kirletiyorlardı. Eşim de her zaman destek oldu.

Hastaneden çıkınca beslenme, bakım, hijyen vb. konularda en çok nelere dikkat ettiniz?

Hastaneden eve geldiğimizde hep doktorumun tavsiyelerini uyguladım. Şubat ayında eve çıkmıştık. Günde iki kere bebekleri odadan dışarı çıkarıp odalarını havalandırdım. Evi hep belli bir sıcaklıkta tuttuk. Hasta olan ziyaretçileri maalesef kabul edemedik. Gelenler de önce banyoya gider, ellerini dirseklere kadar yıkar ve sonra hastaneden eve getirdiğimiz el dezenfektanını kullanırlardı. Evde bulunan herkes sürekli bu şekilde ellerini yıkardı. Günlük verdiğim vitaminlerin saatleri, mama zamanları, ilaç vb. için bebek odasındaki duvara bir çizelge hazırlayıp asmıştım.

Çocuklarınız şimdi kaç yaşında?

Duru ve Kaan şimdi 6 yaşındalar. Özel bir okulda hazırlık okuyorlar. İkisi de akranlarını geçti bile.

Birbirlerine karşı tutumları nasıl, iyi anlaşabiliyorlar mı?

Hep derim, ikiz kardeş olmak bambaşka. Genel anlamda birbirleri ile iyi geçiniyorlar ve paylaşımcılar.

“PREMATÜRE ANNELERİ İÇİN BİR KAYNAK OLUŞTURMAYI HEP İSTEDİM”

"Prematüre Anneleri" isimli blogu yazmaya nasıl karar verdiniz? Blogunuzdan bahseder misiniz?

Doğum yaptığım ilk aylarda sürekli internette araştırma yapıyordum. Prematüre bebek doğurmuş ve bu yolda yürüyen annelere ulaşmak ve onlarla deneyimlerimi paylaşmak istiyordum. Daha önce internette yazan birkaç anne buldum, onlara ulaşmak için mail attım ama cevap alamadım. Yazılarını defalarca okuduğumu hatırlıyorum. Prematüre anneleri için bir kaynak oluşturmayı hep istedim. Erken doğum hikayeleri, mucize bebeklerin hikayeleri, sağlık, uzman görüşleri vb. hakkında topyekün bir kaynak oluşturmaya karar verdim ve 2014 Haziran ayında profesyonel olarak www.prematureanneleri.com adresinde yazmaya başladım.

Prematüre bebek annelerine tavsiyeleriniz neler?

Prematüre bebek annelerine sabırlı olmalarını tavsiye ediyorum çünkü bebekler kuvözdeyken elimizden dua etmek ve beklemekten başka bir şey gelmiyor. Bebeklerini ziyaret ettiklerinde onlara güzel şeyler fısıldayabilirler. Bebekler hissediyor duygularımızı. Anneler ne kadar güçlü olursa bebekler de o kadar güçlü olur.

Değerli paylaşımları ve sorularımızı içtenlikle yanıtladığı için kendisine teşekkür ederiz.

Röportaj: Melin Kahraman